غزلی در رثای آیت الله سید مجتبی موسوی لاری

خلیل رویینا غزلی در رثای آیت الله سید مجتبی موسوی لاری سروده است:

در باد ورق خورد کتابت قلم افتاد   /   از دست علمدار خرد چون علم افتاد

خاموش چو شد شور و نوای قلم تو   /   نوبت به نوای قلم محتشم افتاد 

می خواست محرم بشود ماه ربیعت   /   از بس که نوای غم تو در حرم افتاد

جای نفس اهل خرد آه فقط بود   /   از داغ ،شرر چون به دم  و بازدم افتاد

آهسته و آرام قد سرو تو خم شد   /   بر روی زمین قامت تو محترم افتاد

بین المللی شد غم تو زلزله بی شک   /   از سوگ تو در کل جهان بیش و کم افتاد

گیسوی بلند خردت از همه دل برد   /   حوشبخت کسی شد که در این پیچ و خم افتاد

شد شمع، همه روشنی ام وقت نوشتن   /   با رفتنت ای یار چراغ از قلم افتاد